حسد یعنی بواسطه خبث ذاتی یا سابقه دشمنی که با کسی دارد اگر او را درناز و نعمت ببیند بدش بیاید و دوست دارد از او گرفته شود.
هرچه اختیاری نباشد تکلیف بر آن نیست تا اظهار نشود مواخذه ندارد و طریق اثبات حسد به دست زبان یا سایر اعضا نمودار شود حرام است.و اگر در قلب ظاهر شد واجب است از آن حال کراهت داشته باشد و اگر برآن حال مستمر شود در گناه کبیره است.
حضرت باقر (ع): ... براستی حسد است که ایمان را می خورد چنانچه آتش هیزم را.
حضرت امام صادق (ع): آفت دین حسد و خود بینی و به خود بالیدن است.
پیغمبر اکرم (ص): خداوند به موسی بن عمران فرمود.مبادا به مردم حسد بری درباره آنچه من به آنها دادم از فضل خودم و چشمانت را به دنبال آن دراز مکن و دل خود را به دنبال آن روانه مساز زیراآنکه حسد برد ، نعمت من را بد داشته و از آن قسمتی که من میان بنده هایم کردم جلو گرفته وهر که چنین باشد من از او نیستم و او از من.
اساس کفر سه چیز است : حرص ، تکبر ، حسد.
رسول خدا (ص): براستی همان درد و بلائیکه در امتهای پیش بود به شما رسیده و آن حسد است که برطرف کننده و از بین برنده دین است و نجات در این است که انسان دست و زبان خود را از حسد ورزی نگاهدارد و با برادر مومن خود دشمنی نداشته باشد.
حسد بزرگترین گناهان وپرشرترین آنهاو خراب کننده ترین آنهاست قلب انسانی را درد ی از آن بدتر نیست و اولین گناه در زمین است.حسد قابیل به هابیل.
آقای رائفی پور تو یکی از سفراش به شهرمون برام تو دفترچم یه چیزی نوشت که هر وقت بهش فک میکنم احساس می کنم چه غفلتی از تکلیف .مثل بچه ها که مشق شبشونو ننوشتن.البته این دست نوشته به همه خطاب میشه:
برای امام زمان کار کنید
تابه حال برای امام زمان چیکار کردیم؟؟؟
سفر بعدیش برامون گفت :برای امام زمان چله گناه نکردن بگیریم.من تصمیم گرفتم از کتاب گناهان کبیره هر روز یک کم بنویسم.تا کم کم از گناها فاصله بگیریم و خدایی بشیم.انشاالله خدا توفیق بده